پذیرفته شده برای پوستر

عنوان دوره: مجموعه مقاله های سومین همایش ملی دانشگاه اخلاق مدار

¹گروه فقه و حقوق اسلامی، دانشکده الهیات، دانشگاه شهید مدنی آذربایجان، تبریز، ایران

²دانشگاه مراغه، مراغه

آموزش مجازی در ایران نوپا بوده و برخی از جوانب، ازجمله جنبه‏های اخلاقی آن مبهم است. این در حالی است که انتشار کرونا، همه‏ی دانشگاه‌های ایران را به سمت آن سوق داده و ابهام در جوانب اخلاقی آن ممکن است موجب چالش‏هایی شود. ازاین‌رو، این پژوهش در پی بررسی نقش اخلاق در این سبک از آموزش عالی است. بدین منظور، اطلاعات لازم با استفاده از روش کتابخانه‏ای گردآوری و مورد تحلیل قرارگرفته و این نتیجه حاصل شده است که آموزش مجازی به دلیل سرشت و ویژگی‌های خاصی که دارد، بیش از آموزش حضوری نیازمند اخلاق است چراکه توجه نکردن به اخلاق و رواداری/ارتکاب امور ناسازگار با اخلاق آن را بیش‌تر در معرض ناکارآمدی قرار می‌دهد. اگر دانشگاه‏ها و مؤسسات آموزش عالی تصمیم بر تدوین کدهای اخلاقی مخصوص آموزش مذکور گرفتند، توجه داشته باشند که اشاره به اصول کلی اخلاقی، تدوین کد اخلاقی محسوب نمی‌شود. این بدین معنی نیست که اصول اخلاقی در آموزش مجازی یا در تدوین کدهای اخلاقی آن راهگشا نیستند بلکه بدین معنی است که کدهای اخلاقی درصورتی‌که لزومی بر تدوین آن‌ها وجود داشته باشد، بر مبنای اصول اخلاقی تدوین خواهند شد. مثلاً این‌که هر چه برای خود نمی‌پسندی، برای دیگران نیز مپسند اصلی اخلاقی است که راهنمای تدوین‌کنندگان کدهای اخلاقی و همچنین مدرسان و همه‏ی کسانی است که در ارتباط با آموزش مجازی، مسئولیت حرفه‌ای دارند.

اخلاق آموزش؛ آموزش از راه دور؛ آموزش مجازی؛ آموزش عالی