کد مقاله : 1194-ETHICS

¹کارشناس ارشد گروه مدیریت و برنامه ریزی آموزشی دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی دانشگاه تهران ، ایران

²استادیار، گروه مدیریت و برنامه ریزی آموزشی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه تهران ،تهران، ایران jpkarimi@ut.ac.ir

هدف: دیدگاه اتخاذشده در این مقاله مبتنی بر قابلیت هایی است که به‌صورت بالقوه در فضای سایبری وجود دارد و می‌تواند موجب گسترش عیار معنویت و اخلاق در بین جامعه دانشگاهیان شود. لذا، هدف پژوهش حاضر این است که با استفاده از مطالعات منابع مکتوب چاپی بتوانیم پدیدآورنده فضایی باشیم که در آن اخلاق و معنویت در روابط اجتماعی دانشگاهیان تقویـت شود.
مواد و روش‌ ها: پژوهش حاضر با استفاده از روش توصیفی- تحلیلی گردآوری‌شده است. داده‌های این تحقیق به‌صورت کتابخانه‌ای و بامطالعه منابع مکتوب چاپی و الکترونیکی جمع آوری گردید و تلاش شد میزان اثرگذاری پدیده فضای مجازی را بر معنویت و اخلاق در بین دانشجویان مشخص نماید.
یافته‌ها: فضای سایبر، ضمن برخورداری از پتانسیل های لازم برای توسعه معنویت در بین دانشجویان و با افزایش قدرت تحلیل و ایجاد روحیه انتقادی و شکل‌گیری خرد جمعی توانسته‌ نیروی تفکر و ذهن دانش‌پژوهان را به مدد تعاملات اجتماعی ترکیب و همراه نمایند. فضای مجازی آثار منفی و تهدیدکننده‌ای را هم ایجاد نموده است که با افزایش معنویت و بهبود نظارت همگانی می‌توان شعور معنوی و وجدان اخلاقی را در بین افراد افزایش داد.
نتیجه‌گیری: ازآنجاکه نظام‌های آموزش موجود در دانشگاه‌ها، مخاطبانی به گستردگی فرهنگ و ادیان مختلف دارد؛ لذا توجه به اخلاق می تواند تهدیدهای اخلاقی در این نظام آموزشی در هزاره سوم را تبدیل به فرصت های رشد اخلاقی نماید، زیرا توسل به اخلاق و معنویت در نظام آموزش، تجربه جهان امن‌تری را در پی داردکه بر پایه قانون طلایی انسانیت برای همه انسان ها محقق خواهد شد.

فضای مجازی؛ اخلاق در آموزش؛ معنویت؛ دانشجویان