بررسی توصیفی آموزش اخلاق در شاهنامه فردوسی بر پایه‏ی مجالس بزرگمهر
پذیرفته شده برای پوستر XML
عنوان دوره: مجموعه مقاله های سومین همایش ملی دانشگاه اخلاق مدار
نویسندگان
دانشجوی دکتری، زبان و ادبیات فارسی دانشگاه تهران
چکیده
شاهنامه‏ی حکیم فردوسی ازجمله متون شاخص ادبیات فارسی است که در قالب داستان‏هایی‌، مفاهیم آموزشی و اخلاقی را بیان می‌کند. ازاین‌رو برخی بخش‏های شاهنامه همچون متون ادب تعلیمی، کاربرد آموزشی دارد. یکی از این بخش‌ها، مجالس بزرگمهر در دوره‏ی پادشاهی نوشین‌روان است. مجلس‌گویی یکی از شیوه‌های پند و اندرز است که عموماً در دربار شاهان مورداستفاده بوده و در رأس آن فردی دانا حضورداشته که با نصایح خود حاضران را بهره‌مند می‌‏ساخته و این پندها برای بهره‌مندی دیگران ثبت می‌شده است. اندرزهای بزرگمهر با موضوع اخلاق فردی و اجتماعی، به‌صورت مدون و با استفاده از شگردهای سخنوری (که سخنش را تأثیرگذارتر می‌کند)، بیان می‌‏شود. در این پژوهش، محتوای مجالس بزرگمهر را با نگاهی توصیفی، تقسیم‌بندی و تحلیل شده است. همچنین به بیان جایگاه آموزشی اخلاق آموزشی و آموزش اخلاق در شاهنامه پرداخته ‌شده است.
کلیدواژه ها