طراحی الگوی سنجش مسئولیت‌پذیری اخلاقی دانشگاه در اشتغال دانش‌آموختگان
پذیرفته شده برای پوستر
اصل مقاله (495.46 K)
عنوان دوره: مجموعه مقاله های سومین همایش ملی دانشگاه اخلاق مدار
نویسندگان
1رئیس اداره مطالعات و برنامهریزی فرهنگی اداره کل فرهنگی اجتماعی دانشگاه تهران
2معاون اداره کل فرهنگی اجتماعی دانشگاه تهران
3رئیس اداره پایش شاخص‌های اداره کل برنامهریزی و تحول سازمانی دانشگاه تهران
چکیده
مسئولیت‌پذیری اخلاقی دانشگاه همواره به‌عنوان یکی از مهم‌ترین وظایف و انتظارات در حوزهی تعلیم و تربیت در ابعاد ملی و بین‌المللی مطرح بوده است. علیرغم مطالعات متعدد هنوز در دانشگاه‌ها مدل و الگوی مسئولیت اخلاقی وجود ندارد. این پژوهش به دنبال پاسخگویی به این سؤال اساسی است که مؤلفه‌ها و شاخص‌های مسئولیت‌پذیری اخلاقی دانشگاه در اشتغال دانش‌آموختگان کدام هستند و الگوی سنجش مسئولیت اخلاقی و کدهای اخلاقی قابل‌شناسایی و اندازه‌گیری در دانشگاه‌ها در ایران چگونه است؟ پژوهش حاضر به روش کمی با تکنیک پیمایش و ابزار پرسشنامهی برخط انجام شده است. جامعهی آماری، دانش‌آموختگان دانشگاه هستند که در فاصلهی سالهای (1390 تا ۱۳۹۶) فارغ‌التحصیل شده‌اند. با استفاده از روش نمونه‌گیری سیستماتیک و در دسترس، ۱۰ درصد جامعهی آماری به‌عنوان حجم نمونه انتخاب گردیدند. اعتبار صوری پرسشنامه با استفاده از نظرات خبرگان و پایایی ابزار جمع‌آوری داده‌ها نیز با روش آلفای کرنباخ ۸۲. برآورد شد. تجزیه‌وتحلیل اطلاعات، با آزمون رگرسیون خطی و چند متغیره بوده و در آن مقدار ضریب همبستگی (R2)، آنالیز واریانس مقدار (F) و آزمون بتا (B) موردبررسی قرارگرفته و با دیاگرام مسیر نشان داده‌شده است. یافته‌ها نشان داد متغیر تأثیرات آموزشی دانشگاه با ۷۶۲.، تأثیرات سازمانی با ۷۲۲.، تأثیرات شناختی با ۵۶۹. و تأثیرات اجتماعی با ۴۶۲. بیشترین پیش‌بینی کنندهی تصویر و برند دانشگاه (مدرک تحصیلی، نام دانشگاه، کیفیت آموزشی و پژوهشی) در درون و بیرون سازمان بوده است. به‌عبارت‌دیگر، متغیرهای واردشده در معادله در پیش‌بینی تصویر و برند دانشگاه نقش اساسی ایفا کرده‌اند. نتایج نشان داد چهار عامل شناختی، آموزشی، سازمانی و اجتماعی در ارائهی تصویر مناسب و مثبت از دانشگاه، نقش کلیدی دارد. در این میان عامل آموزشی و سازمانی بیشترین تأثیر را در ارائهی تصویر مثبت از دانشگاه در جامعه ایفا می‌کند. با توجه به اینکه دانش‌آموختگان، ایجاد زمینه‌های اشتغال را متأثر از برنامه‌های آموزشی و امور سازمانی دانشگاه می‌دانند، بنابراین تقویت برنامه‌های آموزشی نوآورانه و خلاقانه که مرتبط با بازار کار و اشتغال باشد، نقش تعیین‌کننده‌ای در تقویت مسئولیت‌پذیری اخلاقی دانشگاه در جامعه دارند.
کلیدواژه ها