پذیرفته شده برای ارائه شفاهی اصل مقاله (357.35 K)

عنوان دوره: مجموعه مقاله های دومین همایش ملی دانشگاه اخلاق مدار

کد مقاله : 1068-ETHICS (R1)

محمدجعفر جامه بزرگی

موسسه پژوهشی حکمت و فلسفه ایران

براساس تئوری‌ اخلاق باور، باورهای انسان به مثابه فعل ارادی و اختیاری، تحت چارچوب‌ها و گزاره‌های اخلاقی قابل ارزشگذاری است و اساساً معرفت سرشتی اخلاقی دارد. به واسطه تقدم باور بر عمل، باورها به عنوان بخشی از افعال اختیاری انسان، بر ساحت افعال بیرونی او تاثیر بسزایی می‌گذارند. از دیدگاه اخلاق باور، افراد در مواجهه با باورها، به نحو اخلاقی و وظیفه‌گرایانه می‌بایست با تحقیق کافی در قرائن و شواهد، نسبت به پذیرش یا رد آن باور اقدام کنند. امروزه، بسیاری از باورهایی که امکان ظهور در قالب کتاب و مقاله و ... را ندارند، در فضای مجازی امکان نمود یافته‌اند. از نظر فلسفه اسلامی فضای مجازی از جهت آثار و تبعات واقعی که ایجاد می‌کند، خود یک واقعیت عینی است. این واقعیت عینی در دو حوزه باورها و اعمال انسان تأثیر جدید و قابل توجهی را ایجاد نموده است. بر این اساس دانشگاه در قبال اساتید، دانشجویان و کارمندان از حیث این افعال، وظایف و مسئولیت‌های اخلاقی دارد. در این مقاله با ترسیم خطوط اخلاق باور در دیدگاه اسلامی، نشان داده می‌شود می‌توان راهکاری‌هایی هنجاری در مواجهه با فضای مجازی به مثابه وظیفه اخلاقی ارائه داد. این مقاله ضمن بازخوانی چارچوب اخلاق باور در دیدگاه اسلامی، این ضوابط را در فضای مجازی تبیین می‌نماید.

اخلاق باور؛ باورمندی؛ تقلید؛ فضای مجازی؛ معرفت