مقدمه‌ای بر ارزش‌های بنیادین مرامنامۀ اخلاق دانشگاه
پذیرفته شده برای ارائه شفاهی
عنوان دوره: مجموعه مقاله های دومین همایش ملی دانشگاه اخلاق مدار
کد مقاله : 1045-ETHICS
نویسندگان
گروه روانشناسی تربیتی و مشاوره. دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی دانشگاه تهران
چکیده
زمینه: تغییر کارکرد دانشگاه امروز و تبدیل آن به موتور اقتصادی جوامع، چالش‌هایی را در زمینۀ رفتار اخلاقی در دانشگاه‌ها به‌وجود آورده است. چنین وضعیتی، سبب شده است که نهادهای متولی توسعۀ اخلاق در دانشگاه مرامنامه‌های اخلاقی تهیه کنند تا از قِبَل آن نوعی خودگروی اخلاقی را در دانشگاه ترویج دهند. اتکای نظری به ارزش‌های بنیادین بومی و متغیرهای فرهنگی در کشورهای مختلف، موجب تفاوت این مرامنامه‌ها در جوامع فرهنگی مختلف شده است. حال پرسش اساسی این است که ارزش‌های بنیادین که باید در تنظیم مرامنامه‌های داخلی مورد توجه قرار گیرند کدام‌اند؟
روش: روش پژوهش حاضر سندکاوی است و برای پاسخ‌دهی به پرسش پژوهش پنج گام اساسی زیر طی شد: 1. مشخص کردن مسئلۀ پژوهش، 2. تعریف و مشخص کردن متغیرها، 3. نمونه‌گیری و انتخاب واحدهای تحلیل و زمینه، 4. کدگذاری و مقوله‌بندی و 5. استنباط نتایج.
یافته‌ها: ارزش‌های بنیادین استخراجی در پژوهش حاضر را می‌توان در سه مقولۀ ارتباط با خود، ارتباط با دیگران و ارتباط با خداوند دسته‌بندی کرد. مسئولیت‌پذیری، آراستگی ظاهر و انتقادپذیری ذیل مقولۀ ارتباط با خود؛ اعتماد، احترام و توجه به حقوق دیگران ذیل مقولۀ ارتباط با دیگران؛ و عدالت، صداقت و توبه ذیل مقولۀ ارتباط با خداوند آمده است.
نتیجه‌گیری: پژوهش حاضر در واقع درآمدی بر تحقق یکی از مهم‌ترین مراحل تدوین مرامنامۀ اخلاق، یعنی شناسایی ارزش‌های بنیادین مرامنامۀ دانشگاه بوده است. بررسی‌های عمیق‌تر و تدوین الگویی وسیع‌تر متناسب با چالش‌ها و معضلات اخلاقی دانشگاه امروز در ایران، ضرورتی اساسی است که توسط گروهی از پژوهشگران در حال انجام است.
روش: روش پژوهش حاضر سندکاوی است و برای پاسخ‌دهی به پرسش پژوهش پنج گام اساسی زیر طی شد: 1. مشخص کردن مسئلۀ پژوهش، 2. تعریف و مشخص کردن متغیرها، 3. نمونه‌گیری و انتخاب واحدهای تحلیل و زمینه، 4. کدگذاری و مقوله‌بندی و 5. استنباط نتایج.
یافته‌ها: ارزش‌های بنیادین استخراجی در پژوهش حاضر را می‌توان در سه مقولۀ ارتباط با خود، ارتباط با دیگران و ارتباط با خداوند دسته‌بندی کرد. مسئولیت‌پذیری، آراستگی ظاهر و انتقادپذیری ذیل مقولۀ ارتباط با خود؛ اعتماد، احترام و توجه به حقوق دیگران ذیل مقولۀ ارتباط با دیگران؛ و عدالت، صداقت و توبه ذیل مقولۀ ارتباط با خداوند آمده است.
نتیجه‌گیری: پژوهش حاضر در واقع درآمدی بر تحقق یکی از مهم‌ترین مراحل تدوین مرامنامۀ اخلاق، یعنی شناسایی ارزش‌های بنیادین مرامنامۀ دانشگاه بوده است. بررسی‌های عمیق‌تر و تدوین الگویی وسیع‌تر متناسب با چالش‌ها و معضلات اخلاقی دانشگاه امروز در ایران، ضرورتی اساسی است که توسط گروهی از پژوهشگران در حال انجام است.
کلیدواژه ها