فلسفه دانشگاه به مثابه جماعت با فضیلت خیر عمومی

پذیرفته شده برای پوستر XML اصل مقاله (236.19 K)
عنوان دوره: مجموعه مقاله های دومین همایش ملی دانشگاه اخلاق مدار
کد مقاله : 1001-ETHICS
نویسندگان
گروه علوم سیاسی دانشگاه فردوسی مشهد
چکیده
پرسشی که می‌‌توان ارائه کرد این است که هستی و ماهیت دانشگاه بر چه مبنایی است و چه کارکردی «دارد» و یا می‌‌تواند «داشته باشد». درواقع دوگانه‌‌های «است» و «باید» فلسفی موجب می‌‌شود که نگاه و موضع ما در ارتباط با سازه‌‌های‌‌ نهادی، اندیشه‌‌ای و راهبردی؛ مشخص و تعیین شود. از طرف دیگر، نوع نگاهِ ما،‌ می‌‌تواند غایت و پیامد ماهیت یک عنصر را، در اینجا دانشگاه، روشن سازد. درواقع،‌ سه مؤلفه چیستی، کارکرد و غایت؛ فرایند بهم‌‌پوسته‌‌ای را برای رسیدن به هدفی که از آغاز در این نهاد آموزشی/ اندیشه‌‌ای نهفته است فراهم می‌‌سازد. مفهوم «دانش» پلی است بین دانشجو و آموزگار که می‌‌خواهد فضیلت دانایی را بنا بر آنچه در محیط آکادمیک بعنوان یک کار علمی پژوهشی شناخته می‌‌شود،‌ پیوند زند و در غایتِ خود برای افزایش «خیر عمومی »، در جامعه بکار گیرد. پس دانشگاه می‌‌تواند و بایست علاوه بر بسط دامنه‌‌ی آموزش و مقوله یادگیری دانشجو،‌ کارکرد دیگری را در دو زمینه تکثرگرایی زبانی و برابری فرصت در گشودگی خیر اجتماعی بازی کند که بدون آن، راهبرد‌‌های سیاستی در سطح محلی و ملی با اعوجاج شایسته‌‌سالاری و تضعیف و یا تحدید خیر عمومی مواجه خواهد شد. از طرف دیگر، «اخلاق» یکی از مواردی است که در دو سویِ علم و عمل می‌‌تواند شاخصی برای راهبردی کردن برنامه‌‌های آینده در یک مؤسسه آموزشی‌‌ای همچون دانشگاه بشمار بیاید. بنابراین این مقاله قصد دارد با روش توصیفی و تحلیلی به فلسفه دانشگاه و جایگاه اخلاق در آن بپردازد و چرایی آن را مورد تحلیل قرار دهد.
کلیدواژه ها